Bible কি...👇

বাইবেল কি? - এটা চমু সাৰাংশ

 ঈশ্বৰে মানুহক সৃষ্টি কৰি নিখুঁত পৰিৱেশত ৰাখিলে; কিন্তু মানুহে ঈশ্বৰৰ বিৰুদ্ধে বিদ্ৰোহ কৰিলে আৰু ঈশ্বৰে যি হ’বলৈ ইচ্ছা কৰিছিল তাৰ পৰাই পৰিল। ঈশ্বৰে পাপৰ বাবে জগতখনক অভিশাপৰ অধীনত ৰাখিছিল যদিও লগে লগে মানৱতা আৰু সকলো সৃষ্টিক ইয়াৰ আদি মহিমালৈ ঘূৰাই অনাৰ পৰিকল্পনা আৰম্ভ কৰিছিল।

 তেওঁৰ মুক্তিৰ পৰিকল্পনাৰ অংশ হিচাপে ঈশ্বৰে অব্ৰাহামক বেবিলনৰ পৰা কনানলৈ মাতিছিল (প্ৰায় ২০০০ খ্ৰীষ্টপূৰ্ব)। ঈশ্বৰে অব্ৰাহাম, তেওঁৰ পুত্ৰ ইচহাক আৰু তেওঁৰ নাতি যাকোব (যাক ইস্ৰায়েল বুলিও কোৱা হয়) প্ৰতিজ্ঞা কৰিছিল যে তেওঁ তেওঁলোকৰ বংশধৰৰ দ্বাৰা জগতখনক আশীৰ্ব্বাদ কৰিব। ইস্ৰায়েলৰ পৰিয়ালটোৱে কনানৰ পৰা মিচৰলৈ প্ৰব্ৰজন কৰিছিল আৰু তাতেই তেওঁলোকে এটা জাতিলৈ পৰিণত হৈছিল।

 প্ৰায় ১৪০০ খ্ৰীষ্টাব্দত ঈশ্বৰে মোচিৰ নিৰ্দেশনাত ইস্ৰায়েলৰ বংশধৰসকলক মিচৰৰ পৰা উলিয়াই আনি প্ৰতিজ্ঞাত দেশ কনানক নিজৰ বুলি দিলে। মোচিৰ যোগেদি ঈশ্বৰে ইস্ৰায়েলৰ লোকসকলক বিধান দিলে আৰু তেওঁলোকৰ লগত এটা নিয়ম (নিৰ্দিষ্ট) কৰিলে। যদি তেওঁলোকে ঈশ্বৰৰ প্ৰতি বিশ্বাসী হৈ থাকে আৰু চাৰিওফালৰ জাতিবোৰৰ মূৰ্তিপূজা অনুসৰণ নকৰে, তেন্তে তেওঁলোকৰ সমৃদ্ধিশালী হ’লহেঁতেন। যদি তেওঁলোকে ঈশ্বৰক পৰিত্যাগ কৰি মূৰ্তিৰ অনুসৰণ কৰে, তেন্তে ঈশ্বৰে তেওঁলোকৰ জাতিটোক ধ্বংস কৰি পেলাব।

 প্ৰায় ৪০০ বছৰৰ পাছত দায়ূদ আৰু তেওঁৰ পুত্ৰ চলোমনৰ ৰাজত্বকালত ইস্ৰায়েলক এক মহান আৰু শক্তিশালী ৰাজ্যলৈ সুদৃঢ় কৰা হ’ল। ঈশ্বৰে দায়ূদ আৰু চলোমনক প্ৰতিজ্ঞা কৰিছিল যে তেওঁলোকৰ বংশধৰ এজনে চিৰকালৰ ৰজা হিচাপে শাসন কৰিব।

 চলোমনৰ ৰাজত্বৰ পাছত ইস্ৰায়েল জাতি বিভাজন হ’ল। উত্তৰ দিশৰ দহটা জনগোষ্ঠীক "ইস্ৰায়েল" বুলি কোৱা হৈছিল আৰু ঈশ্বৰে তেওঁলোকৰ মূৰ্তিপূজাৰ বাবে তেওঁলোকৰ বিচাৰ কৰাৰ আগতে প্ৰায় ২০০ বছৰ ধৰি চলিছিল। অচূৰিয়াই ইস্ৰায়েলক বন্দী কৰি লৈছিল প্ৰায় ৭২১ খ্ৰীষ্টপূৰ্বত। দক্ষিণৰ দুটা জনগোষ্ঠীক "যিহূদা" বুলি কোৱা হৈছিল আৰু সেইবোৰ অলপ বেছি দিনলৈকে চলিছিল, কিন্তু শেষত সিহঁতেও ঈশ্বৰৰ পৰা আঁতৰি গ'ল। বেবিলনে তেওঁলোকক বন্দী কৰি লৈছিল প্ৰায় ৬০০ খ্ৰীষ্টপূৰ্বত।

 প্ৰায় ৭০ বছৰৰ পাছত ঈশ্বৰে কৃপা কৰি বন্দীসকলৰ অৱশিষ্টক নিজৰ দেশলৈ ঘূৰাই আনিলে। ৰাজধানী জেৰুজালেম প্ৰায় ৪৪৪ খ্ৰীষ্টপূৰ্বত পুনৰ নিৰ্মাণ কৰা হয় আৰু ইজৰাইলে পুনৰবাৰ জাতীয় পৰিচয় প্ৰতিষ্ঠা কৰে। এইদৰে পুৰণি নিয়ম বন্ধ হয়।

 নতুন নিয়মৰ আৰম্ভণি হয় প্ৰায় ৪০০ বছৰৰ পিছত বেথলেহমত যীচু খ্ৰীষ্টৰ জন্মৰ লগে লগে। যীচু আছিল অব্ৰাহাম আৰু দায়ূদৰ প্ৰতি প্ৰতিজ্ঞা কৰা বংশধৰ, যিজনে মানৱজাতিক মুক্ত কৰিবলৈ আৰু সৃষ্টিক পুনৰুদ্ধাৰ কৰিবলৈ ঈশ্বৰৰ পৰিকল্পনা পূৰণ কৰিব। যীচুৱে নিষ্ঠাৰে নিজৰ কাম সম্পূর্ণ কৰিলে"তেওঁ পাপৰ কাৰণে মৃত্যুবৰণ কৰিলে আৰু মৃত্যুৰ পৰা পুনৰুত্থিত হ'ল। খ্ৰীষ্টৰ মৃত্যুই হৈছে জগতৰ লগত নতুন নিয়ম (নিয়ম)ৰ আধাৰ। যীচুত বিশ্বাস থকা সকলোৱে পাপৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পাব আৰু চিৰকাল জীয়াই থাকিব।"

 তেওঁৰ পুনৰুত্থানৰ পিছত যীচুৱে তেওঁৰ জীৱন আৰু তেওঁৰ পৰিত্ৰাণৰ ক্ষমতাৰ সকলো ঠাইতে বাতৰি প্ৰচাৰ কৰিবলৈ তেওঁৰ শিষ্যসকলক পঠিয়াইছিল। যীচুৰ শিষ্যসকলে যীচুৰ শুভবাৰ্ত্তা আৰু পৰিত্ৰাণৰ প্ৰচাৰ কৰি সকলো দিশলৈ গৈছিল। তেওঁলোকে এছিয়া মাইনৰ, গ্ৰীচ আৰু সমগ্ৰ ৰোমান সাম্ৰাজ্যৰ মাজেৰে যাত্ৰা কৰিছিল। নতুন নিয়মৰ সামৰণি পৰে যীচুৱে অবিশ্বাসী জগতখনৰ বিচাৰ কৰিবলৈ আৰু সৃষ্টিক অভিশাপৰ পৰা মুক্ত কৰিবলৈ উভতি অহাৰ ভৱিষ্যদ্বাণীৰে।